opowieści ze świata, którego nie było

Ciekawe dlaczego nie ma w nas miłości? Czemu zawsze, gdy mamy odmienne zdania, musimy się pokłócić? I czemu mamy gdzieś uczucia i starania innych? Nie wiem, ale żeby to naprawić, musimy zacząć od siebie, a to jest chyba najtrudniejsze...bo co to za problem zrobić koncert ewangelizacyjny i nawracać tłumy? Żaden w porównaniu do naprawiania samego siebie. Nie myślałam, że poznam w nowej szkole tyle wierzących osób. To niesamowicie cieszy i podnosi na duchu. Czekam na lekcję, zaczynam rozmowę z koleżankami z klasy, okazuje się, że chodzą do salezjańskiego oratorium w Sępopolu i bały się, że nie zostaną zaakceptowane w nowym środowisku i nie znajdą podobnych do siebie osób - zupełnie tak jak ja. Przechodzę obok dziewczyny, widzę breloczek "nie wstydzę się Jezusa" (w duszy uśmiech od ucha do ucha), za chwilę wymiana kilku zdań i nowa znajomość gotowa :) Koleżanka zauważa na fejsiku, że byłam na rekolekcjach i od razu zaczyna się rozmowa o rzeczach nie tylko przyjemnych...

Nadal nie mogę wbić się w rytm nauki. Nie ogarniam prac domowych, angielskiego, biologii... do tego ciągły ból głowy i przeziębienie - padam. straciłam dziś członka rodziny - istotę, która porażała cierpliwością, miłością i wiernością niejednego człowieka.

Trochę pieniędzy, samochód, i troje przyjaciół. Nie trzeba nic więcej, żeby być szczęśliwym. Uwielbiam nasze wygłupy, gubienie drogi, wymyślanie piosenek, modlitwę w drodze i nie tylko, kawę, rozmowy, zwiedzanie, dzień wspólnoty i dzieciaczki :) Dziękuję za wszystko :* Daję Ci siebie, moje ręce i serce - czyń ze mną co chcesz ;)

Uwielbiam ten stan. Kilka rozmów dało mi tyle szczęścia, którego ostatnio trochę mi brakowało, i zdałam sobie sprawę z tego, jak inni mnie postrzegają, kim dla nich jestem, co we mnie lubią, a czego nie. (prace domowe jednak się do czegoś przydają) No więc, jutro jedziemy z A. i P. na Litwę, czego się całkiem nie spodziewałam i niestety nie spędzę całego weekendu w Suwałkach, ale myślę, że w Marijampole też będzie fajnie, może nawet lepiej :D Czekanie się opłaca ;)                                         

Chciałabym wrócić do czasu, kiedy karuzela wytrzymywała mój ciężar, kiedy nie wiedziałam co to speech, nie obchodziło mnie jaka jest definicja liczby wymiernej i co to jest ułamek zwykły. Nieważne było jak wyglądam i ile mam kasy. Najważniejsza była dobra zabawa i bliskość rodziców. Może dzieci lubią osoby, które dziecko mają w sobie przez całe życie, których oczy śmieją się na całe gardło. Ludzi, którzy kręcą się z nimi na karuzeli, grają w piłkę, biegają, huśtają się z uśmiechem od ucha do ucha, udają samolot i bezinteresownie kochają... :)

Szkoła powoli się rozkręca, poznaję nauczycieli, dowiaduję się, jak dużo jeszcze muszę się nauczyć i co jest dla mnie najważniejsze. Szukam swojego miejsca i powoli odnajduje, spotykam ludzi podobnych do mnie ale też całkiem innych, próbuję się skupić ale ciągle jeszcze żyję wakacjami.

Po niektórych przedmiotach jestem lekko przerażona. Angielski - nie mam pojęcia, co robię w grupie zaawansowanej, matematyka - nauczyciel myśli, że jestem wspaniałą uczennicą, bo miałam 6 na koniec roku  i na pewno pasjonuję się matematyką, historia - odpytywanie z I wojny światowej, w czym bio-chem nie jest zbyt dobry... Z resztą przedmiotów nie jest na razie tak źle, zobaczymy jak będzie potem :) Czuję, że będzie mi ciężko zaaklimatyzować się w nowej klasie, ale powoli się poznajemy i może znajdzie się ktoś, z kim będzie można o czymś pogadać ;)

ostatnie 11 godzin wakacji... sama się dziwię, że się tak nie denerwuję przed nowym rokiem szkolnym. Nowa szkoła, nauczyciele, ludzie, dużo więcej nauki, ale wszystko mogę w tym, który mnie umacnia. Czuję, że przestałam się przejmować mało ważnymi sprawami, to pewnie owoce dwójeczki :) Koniec wakacji uczciłam z rodziną pizzą i frytkami, bo pozazdrościliśmy znajomym, których spotkaliśmy wracając z "niedzielnego obchodu" :D Przygotowujemy paczkę do Zambii, mam nadzieję, że nasze początkujące kółeczko misyjne się spręży i się dołoży. Potrzeba bardzo dużo rzeczy - od jedzenia po ubrania i zabawki. Bo "fajnie jest się dzielić tym, co się ma, ale też tym, czego się nie ma" ;)

wychodzi zmęczenie, ale było warto :) Ramsowo, Kawkowo, śpiewanie w samochodzie, adoracja, siedzenie do późna, głupie rozmowy, warkoczyki, jedzenie, śmiech, śpiew, wspaniali ludzie i oczywiście najważniejszy - JEZUS :D