Przejdź do głównej zawartości

I`m coming back

Przepraszam wszystkich, którzy śledzą tu moje wpisy, za moją bardzo długą nieobecność. Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie ale postaram sie teraz trochę ogarnąć i pisac w miarę możliwości.
Co się wydarzyło przez ten czas? Właściwie nie dużo, zdążyłam się przeprowadzić, pójść na kilka imprez, nie raz się zezłościć, zasmucić, ale też zachwycić czy śpiewać ze szczęścia. Po tylu godzinach na basenie jeszcze się nie utopiłam, skończyłam przygodę z gimnastyką nie łamiąc żadnej kości i ostatecznie zaliczając wszystko włącznie ze znienawidzonym skokiem przez skrzynię, zaliczyłam jeszcze kilka przedmiotów, napisałam dwa egzaminy i właśnie wracam do domu na zasłużone ferie. Jeżeli wszystko dobrze pójdzie to będą to moje najdłuższe ferie zimowe w życiu. Już nie mogę się doczekać spania do późna, braku stresu i robienia wszystkiego tylko i wyłącznie dla przyjemności.

Pozdrawiam wszystkich wiernych fanów z pięknego Biskupca :*

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

p.Tadeusz

Z każdą kartką, nie wiem czemu, coraz bardziej zachwyca mnie ta książka, po której myślę trzynastozgłoskowcem :) Pan Tadeusz - Księga XII a – Poprawiny, czyli tuż po koncercie Jankiela Muzyk jakby sam swojej dziwił się piosence, Upuścił drążki z palców, podniósł w górę ręce, Czapka lisia spadła mu z głowy na ramiona, Powiewała poważnie broda podniesiona, Zamilkł… Wtem coś zaczęło wiercić się w barłogu… - A zagrasz ty cwaniaczku to samo na rogu?! To Wojski, który zmęczon przespał koncert cały, Idzie. Potknął się szpetnie, przewrócił cymbały, Jankiel się z przerażeniem destrukcji przygląda, Bo to są zabytkowe cymbały Hammonda, Które zdobył ksiądz Robak, kiedy był na misjach. Prastary ten instrument z napisem „Calisia” Przetrwał Turków, Tatarów, Szwedów i Wandali, A Wojski ledwo podszedł, kopnął i rozwalił. Zabluźnił po łacinie, jak zawsze ze swadą I poszedł w róg komnaty. I w ten róg był zadął. I poniósł się ryk z rogu, przeraźliwie wściekły,

20!

Dziś skończyła się druga dekada mojego życia. To trochę smutne, ale z tak wspaniałymi ludźmi, którzy mnie otaczają, nawet dorosłość nie jest nudna, ani straszna. 

the days we care about.

Fakt, że cały dzień przesiedziałam w domu bez głosu i sił do życia, skłonił mnie do stworzenia czegoś, co od dłuższego czasu chodzi mi po głowie, ale jak zawsze brakowało czasu. Tak więc, z tęsknoty za wakacjami, ciepełkiem i z braku witaminy M, powstało to: