Pospolite szaleństwa

Kolejny piękny dzień. Wybrałam się na samotną wycieczkę rowerową do Sułowa, gdzie poznałam Anię i jej córeczkę. "Alicja Ala" - jak się przedstawiła - prawie od razu się ze mną zaprzyjaźniła. Bawiłyśmy się dinozauro-smokami, lepiłyśmy razem pierogi i zostałam przez nią załaskotana. A z chorym Rafciem pograłam w scrabble i nie ukrywając, to dzięki mnie nasz duet zdobył większość punktów. Przed wyjazdem dostałam jeszcze butelkę cieplutkiego mleka, z którego została tylko połowa z powodu powstałej w drodze dziury w butelce. A teraz jestem bardzo zmęczona i dręczy mnie bezlitosny katar, ale jestem szczęśliwa, że wreszcie mogłam dziś zrobić coś "szalonego", czyli trochę innego niż zwykle.

A oto moja dzisiejsza przesolona zupa marchewkowa :

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

p.Tadeusz

Z każdą kartką, nie wiem czemu, coraz bardziej zachwyca mnie ta książka, po której myślę trzynastozgłoskowcem :) Pan Tadeusz - Księga XII a – Poprawiny, czyli tuż po koncercie Jankiela Muzyk jakby sam swojej dziwił się piosence, Upuścił drążki z palców, podniósł w górę ręce, Czapka lisia spadła mu z głowy na ramiona, Powiewała poważnie broda podniesiona, Zamilkł… Wtem coś zaczęło wiercić się w barłogu… - A zagrasz ty cwaniaczku to samo na rogu?! To Wojski, który zmęczon przespał koncert cały, Idzie. Potknął się szpetnie, przewrócił cymbały, Jankiel się z przerażeniem destrukcji przygląda, Bo to są zabytkowe cymbały Hammonda, Które zdobył ksiądz Robak, kiedy był na misjach. Prastary ten instrument z napisem „Calisia” Przetrwał Turków, Tatarów, Szwedów i Wandali, A Wojski ledwo podszedł, kopnął i rozwalił. Zabluźnił po łacinie, jak zawsze ze swadą I poszedł w róg komnaty. I w ten róg był zadął. I poniósł się ryk z rogu, przeraźliwie wściekły, ...

Czytaj więcej

1461 dni.

Dziś mija czwarty rok cudownej miłości! Mówi się, że czwarty rok jest najtrudniejszy. W naszym wypadku trafiło na najcięższy okres studiów, dlatego nie było łatwo, ale jakoś daliśmy radę. Czy coś się zmieniło przez ten rok? Mamy trochę mniej czasu dla siebie nawzajem, dlatego też jeszcze bardziej musimy się starać, czasami się na siebie wściekamy, ale nie potrafimy się długo gniewać, jesteśmy może trochę bardziej dojrzali, otwarci, nadal troszczymy się o siebie w zdrowiu i chorobie, cieszymy się wspólną codziennością i wiemy, że zawsze możemy na siebie liczyć. Dziękuję Ci za kolejny niesamowity rok :*

Czytaj więcej

słuchaj jazzu mały Jezu.

Święta, święta i po świętach... moje Boże Narodzenie było dość smutne, nudne i ogólnie bez wyrazu. Pewnie dlatego, że nie ma śniegu i dziadków. Nie ma do kogo pójść, nie ma z kim podzielić się świąteczną radością. Myślałam, że w tym roku będzie mi łatwiej skupić się na tym, co w Bożym Narodzeniu najważniejsze, a było wręcz odwrotnie. Świąteczna atmosfera jednak pomaga. A dla Jezuska piosenka ;) Mój kochany brzydalek :* (fajny ma ręczniczek)

Czytaj więcej

opowieści ze świata, którego nie było

Szukaj na tym blogu